Durumlar Böyle .

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa ! Bir çığlıkla başlamak,içimi rahatlatacak heralde.

Bazen insan, ince biz çizgide gidip geliyor , çizginin dışına çıkacak diye ödü kopuyor . Deli gibi isterken , deli gibi  istememeye itiyor kendisini. Bir zamanlar duvarlarda, her yer gördüğümüz "Ne olur geri dönme" yazısı aklıma geldi . 

Şimdi bende, canhıraş bir şekilde sesleniyorum .  N'olur !

İnsan neden salt bir şekilde içinde ki sevgiyi gösteremiyor . İnsanı bu kapalılığa iten ne ?

Olduğun gibi görün, diyen Mevlana değil miydi ?  Sadakat ve iyi niyet duygusu, var oluşumuzun derinliklerinde yenileniyordu. En son yıllar önce,iyi niyetin getireceği güzelliklere olan inancımı kaybetmiştim ki,yeniden anladım her şey bellekte dolanan iyi niyet sayesinde yeşeriyordu . Bu yüzden, çevremizde dolaşan kötülüklerden bu denli koşarcasına kaçıyorduk.Bazen yaralı bir hayvan gibi kaçıyorduk, istemeye istemeye hemde, uzaklaşmanın bu kadar zor olduğunun farkında ola ola , bunun için bir adım atıyorduk. Tüm bu uzaklaşma çabaları , daha yakına, çok yakına gitme isteği uyandırıyordu içimizde. 

İnsan içinde ki ,özleme duygusuna engel olamıyor , güzel ve unutulmayan bir koku gibi sürekli burnumuzun ucunda ve biz onu deli gibi içimize çekmeye çalışıyorduk. Avutmayı çok iyi yapıyorduk biz,hissettiğimiz her bir hissi görmezden gelip,belleğimizde dolaşan milyonlarca soru işaretini ve kendimizi arka plana atabiliyorduk. 

Ne başarılı insanlardık. Pehh ! 

  

Dip not : Kaç Gamze !